jazgot

jazgot
сущ.
• гул
• звон
• лязг
* * *
♂, Р. \jazgotu 1. крик, шум, гомон;
2. шум; лязг; грохот;

\jazgot gąsienic лязг гусениц

* * *
м, Р jazgotu
1) крик, шум, го́мон
2) шум; лязг; гро́хот

jazgot gąsienic — лязг гу́сениц


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "jazgot" в других словарях:

  • jazgot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. jazgotocie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hałas powstały w wyniku jednoczesnego mówienia, piszczenia lub krzyku wielu ludzi, np. podczas głośnej kłótni,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jazgot — m IV, D. u, Ms. jazgotocie zwykle blm 1. «gwar, wrzawa powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; krzykliwa kłótnia, rozmowa; wrzask, pisk» Jazgot głosów. Jazgot przekupek. Wybuchnąć jazgotem. 2. «mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas» …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»